Votka Yöntemi

[Ali Rıza Kuranel]

SONUÇLAR VE TARTIŞMA

Mercanların değişik besinlerle beslenme yoğunluğu üzerindeki veri (Tablo1), üzerinde çalışılan tüm türlerin seçici birer filtre beslenicisi olduğunu gösterir. Mercanlar aktif olarak 1.2-1.6 x 106 cells ml-1 (ıslak biokütle 0.4-0.6 g m-3 ) yoğunluğunda planktonik bakteri maddelerini sindirmektedir. Bakterioplanktonun polipler tarafından sindirim endeksi (Ca/C), %10-20 değerlerine ulaşır. Bu da, küçük kabukluların etiketli besin ile beslenmelerinde bulunan seviye ile aynıdır (Sorokin 1968). Planktonik alglerin mercanlar tarafında sindirilme endeksi, onların bakterioplankton ile beslenme oranından 10-20 kat daha azdır. Test edilen 2 tür alg’de, Amphidinium örneklerinden daha az bir alanda Platymonas kullanıldı. Porites ve Acropra gibi bazı mercanlar neredeyse test edilen alg ile beslenememişlerdir. Montipora ve Pocillopora algi sınırlı bir oranda tüketip sindirmişlerdir (Ca/C=0.5-%4).

Mercanlar tarafından gerçekleştirilen bu seçici filtrasyon mekanizması, mercanların küçük kılımsı uzuvlarının (polip) hareket yönlerini, suda bulunan partiküllerin etkisine göre yönlendirebilme yetenekleri temeline dayanır (Yonge ve Nicholls 1931; Abc 1937). Yenilebilir partiküller varolduğunda, kılımsı uzuvlarının hareketi ağza doğru yönelir. Yenilebilir partiküller mevcut olmadığı durumlarda ise (sözgelimi carmine: bir çeşit kırmızı pigment), bir kimyasala olan reaktif etkisiyle (chemoreception) hareket tersine çevrilir ve böylece bu materyal polip gövde yüzeyinden uzaklaştırılır.

Kısa süren ikinci evre deney sırasında gelişen etiketli metabolik CO2 ‘nin göreceli miktarı, mercanlar, bakteri ile beslendiklerinde, alg ile beslendiklerinden daha fazlaydı. Bu da, tüketilen bakterinin alglerden daha fazla olduğunu gösterir. Mercanların bakterilerle beslenme oranı “ro : R” %30-40 idi ve bu da mercan poliplerinin yoğun metabolizmasına işaret eder.

Mercanların etiketli çözülmüş maddelerle beslenmesi ile ilgili deneyler, onların 0.2-0.5mg C Litre-1 gibi neritik (sığ deniz) sularındaki düşük moleküler ağırlıklı organik maddelerin doğal yoğunluğuna yakın düşük konsantrasyonlarda bu maddelerden faydalanma yeteneğini ortaya çıkartır. Mercanların DOM ile beslenme yoğunluğu, buna eşdeğer miktardaki etiketli bakterioplankton ile beslenmelerinden fazladır. Tüketilen DOM, daha önce DOM ile beslenmiş mercanların solunumu sırasında, etiketli CO2’nin yoğun dönüşümü tarafından gösterildiği gibi çabuçak sindirilmiş ve birleştirilmiştir. Etiketli DOM’un mercanlar tarafından tüketimi o kadar fazlaydı ki,10-12g ıslak ağırlıklı bir koloni 1 litre sudan kendi ağılığının%50’sine kadar (0.3mg C litre-1) tüketebilmişlerdir. Bu veri bize kesin koşullarda düşük moleküler ağırlıktaki DOM’un mercanlar için besin kaynaklarından biri olarak sunulabildiğini ve büyük olasılıkla diğer denizanası-gillerin saydam mukozalarının yüzey temasını arttırdığını göstermiştir. Kıyı sularındaki DOM konsantrasyonu litre başına 3-6mg C’ye denk gelmektedir ve organik maddenin önemli bir kısmı düşük moleküler ağırlıklı kesirler tarafından temsil edilir (Chailow 1971). DOM’un mercan polipleri tarafından tüketilme mekanizması hakkında az şey bilinmektedir, fakat bu işlem organik moleküllerin hayvanların bağırsaklarındaki mukozalarca sindirilmesi ile aynı olabilir (Ugolev 1967).

Etiketli inorganik ve organik fosfordan faydalanma üzerine yapılan deneylerin sonuçları (Tablo2), Pocillopora ve Porites gibi ortak mercanların bakterioplanktonların hücrelerinin özünde mevcut olan organik fosfor partiküllerini, aynı konsantrasyondaki inorganik fosfatdan daha fazla tükettiklerini göstermektedir. Görünen o ki, fosforun yanısıra, mercan polipleri ve onların simbiyotik zooxanthellaeleri bakteriyel beslenmenin sonucu olarak nitrojen, demir veya b12 vitamini gibi diğer önemli besinleri alabilmektedirler. Bu nedenle mercanların fitre beslenme kabiliyetleri, planktonik organizmaları yakalama kapasitelerinin yanısıra ve DOM’dan faydalanmaları sadece enerji ve poliplerce biosentez için organik maddeleri sağlamakla kalmaz aynı zamanda mercanların simbiyotik alglerinin fotosentez yapabilmeleri için besin de sağlar. Chlorophyll oluşumu ve fotosentez yoğunluğuna gelince, mercanlar coralin alg veya macrophytes gibi gerçek bitkilerden farklı değillerdir. Fakat onların ototropik (autotrophic: kendi kendini besleyen canlı) metabolizmaları esas olarak bitkilerin metabolizmasından farklıdır; zira bu, suyu çevreleyen mineral besinlerin akışına bağımlı değildir. Bu besinler tropikal sulara hakim organik olarak bağlı bulunan besinlerin tüketilmesiyle ve kısmen koloni içindeki besin döngüsüyle (Pomeroy ve Kuenzler 1969) sağlanabilir. Mercan fizyolojisinin bu özelliği belki mercanların mineral tuz(ları) bakımından zayıf tropikal sulardaki yüksek üretkenliğini sağlayan aşırı yoğun fotosentezlerini açıklayabilir.

Yalnızca gövde karbonu olarak alıkoyulan etiketli organik maddelerin sindirimi ölçüldü. Aslında bu, sadece denklemin bir tarafı olduğundan ve mercanlar tarafından organik maddelerin olası eşzmanlı salgılanması tespit edilmediğinden, bu deneyler net alınımı ölçmez. Pomeroy ve Kuenzley’e göre (1969), deneysel koşullar altında net fosfor salınımı yer alabilir. Bu nedenle, denge deneyleri mercanların komple nicel beslenme tanımı için gereklidir.

Çeviren : Ateş Hatipoğlu

REFERANSLAR

ABE, N. 1937. Feeding behaviour of Fungia nnd 15 other species of corals. Palau Trop. Sta. Stud. l: 429-450.
CHAILOW, K. M. 1971. Ecological metabolism in tho sea [in Russian]. Naukova dumkA, Kiev. 250 p.
D1 SALVO, L. H. 1969. Regeneration function and microbial ecology of coral reefs. Ph.D. thesis, Univ. Hawaii.
FRANZISKET, L. 1969. Riffcorallcn konnen Auto¬troph lebcn. Naturwisscnschaften 56: 144-146.
JOHANNES, R. E., S. L. COLES, AND N. T. KUENZEL. 1970. The role of zooplankton in the nutri¬ tion of some scloractinian corals. Limnol. Oceanogr. 15: 579-586.
MUSCATINE, L. 1967. Glycerol excretion by sym¬biotic algae from corals And Tridacna and its control by tho host. Science 156: 516--519.
ODUM, H. T., AND E. P. ODUM. 1955. Trophic
structure and productivity of a windward coral reef community on Eniwetok ntoll. Ecol. Monogr. 25:291-320.
PoMEROY, L. R., AND E. J. KVENZLEn. 1969. Phosphorous turnover by coral reef animals. Proc. 2nd Conf . Radioecology. AEC CONF- 670503, p. 474-482.
RousHDY, R. M ., AND V. K. HANSEN. 1960. Fil¬tration of phytoplankton by the octocoral Alcyonium digitatum. Nature 190: 649-650.
STEPHENS, G. C. 1962. Uptake of glucose from solution by the solitary coral Ftmgla. Science 131: 1532-1534.
SOROKIN, Yu. I. 1968. The use of C" in the studies of nutrition of aquatic animals.
Mitt. Int. Ver. Thcor. Angew. Lirnnol. 16. 41 p. --. 1971a. On the role of microflora in productivity of coral reef [in Russian]. J. Obshchei Biol. 32: 169-185.
--. 197lb. On the role of bacteria in pro¬ ductivity of tropical oceanic waters. Int. Rev. Gesamten Hydrobiol. 56: 1-48.
UGOLEV, A. M. 1967. Physiology and pathology of the by-wall digestion [in Russian]. Naukn, Leningrad.

YoNGE, 0. M., AND A. G. NICHOLLS. 1931. Stud¬ies on the physiology of corals. 4 and 5. Gt. Barrier Reef Expcd. 1928-29, Sci. Rep. 1: 135-176; 177-211.
Sunum: 14 Haziran 1972
Kabul : 23 Şubat 1973

Kimi birimler Türkçe karakterler tarafından temsil edilemediğinden ve ola ki orijinal dilinden makaleyi okumak isteyen olursa:

http://freepdfhosting.com/f2e55dc524.pdf

[Ali Rıza Kuranel]

Aşağıda okuyacağınız çeviri bizlere çok şey söylüyor:
1- Acropora ve benzeri sert mercanlar bitkisel /alg esaslı phytoplanktonlar tüketmiyorlar.
2- Neredeyse tüm sert mercanlar belirli düzeyde bakterioplankton tüketiyorlar. (% 10-20)
3- Ancak tüm sert mercanlar çözünmüş organik maddeleri (dissolved organic matters: DOM) büyük bir şevkle tüketiyorlar.
4- Gelin görün DOM tüketimi bir mercanın hayatta kalabilmesi için yeterli değil. (Bitkiler ise farklı olarak DOM ile hayata tutunabiliyor ve gelişebiliyor.)

Çıkan sonuç için söylenebilecekler:

1- Tankınıza attığınız/dozladığınız herşey suda bir atık olarak DOM’a dönüşebilir, skimmer tarafından –olması gereken- yakalanamaz, mercanlar tarafından “besin maddesi” olarak tüketilir.
2- Bu mercanlarda kararmaya neden olur.

Gönül ister ki Sorokin ve Adey gibi bilimadamlarının çok daha fazla makalesi, belki kitapları Türkçe’ye çevirmek mümkün olsun…

Burada çeviryi gerçekleştiren Ateş Hatipoğlu’na açıkça teşekkür etmek istiyorum. Umarım başka mükemmel çevirilere de imzasını atar…

[mmoner]

Merhaba ve mutlu yeni yıllar;

İki ayrı nano tankımda votka metodunu denedim ve faydasını gördüm. Dozlama olarak yabancı kaynaklarda excel tablosu şeklinde verilen tablo ile başladım.

Votka olarak Binboa kullandım. İlk denememde 9.haftada sonuçlarını aldım. 2.' sinde sonucu görmem daha kısa sürdü. Ancak yemlemenizi ve canlı yükünüzü adam akıllı kontrol altında tutmazsanız, dozlamayı bırakmanızın ardından nitrat tekrar yükselişe geçiyor. Fosfata olan etkisi daha düşük çünkü fosfatın kullanım oranı nitrata göre daha az...

Sürekli dozlamayı hiç denemedim ancak belirttiğim gibi yem ve canlı sayınızı abartmadığınız sürece kolay kolay tekrar yükselmiyor, yavaş bir grafik çiziyor.

Şu anda Fersan marka %5 asetik asit içeren beyaz sirke denemeye başladım.

Votka ve Sirke ile ilgili iki excel takip tablom var isteyenlere bağlantı atabilirim.